Niemal wszystkie prace dyplomowe są w dzisiejszych czasach badane za pomocą programu antyplagiatowego. W związku z powszechnym dostępem do wszelkiego typu informacji, nie jest trudno poczynić plagiat, a sam promotor często nie jest w stanie go zauważyć - ze względu na nieskończenie wielką ilość możliwych materiałów źródłowych. Praca magisterska musi być więc badana na inne sposoby. Wykorzystuje się tutaj program antywirusowy bazujący na współczynniku prawdopodobieństwa.
Co to takiego współczynnik prawdopodobieństwa? Działa on na takiej zasadzie, że praca magisterska jest weryfikowana w porównaniu z treściami dostępnymi w internecie oraz bazami dokumentów, jakimi dysponuje uczelnia. Współczynnik powstaje na zasadzie skontrastowania treści pracy magisterskiej ze wspomnianymi źródłami danych. Jeśli wynik wyjdzie wysoki, wówczas praca może nie zostać dopuszczona do obrony.
W takiej sytuacji, kiedy współczynnik jest wyższy niż być powinien, pracę sprawdza się jeszcze raz, o wiele bardziej dociekliwie i dokładnie. Dzięki temu można albo potwierdzić, albo zaprzeczyć przypuszczeniu. Co za tym idzie - weryfikacja jest niezwykle dokładna, a osoby popełniające plagiaty odpowiednio karane.